Met horten en stoten begint het voorjaar. Het goede nieuws van de koude
temperatuur is dat de tulpen rond het kasteel extra lang mooi blijven.
Zie de mooie foto’s op de site. Maar verder hebben we een beetje warmte en zon wel gemist.
In mijn vorige blog schreef ik al over de koude dagen in december. Wat we pas in
februari ontdekten was dat er een waterleiding in de badkamer van de koe bevroren
is geweest en is gaan lekken. Drie hele kleine gaatjes. Het water liep onder het zeil
en hebben we pas opgemerkt toen het door het plafond naar de serieuze kamer
drupte. Een geluk bij een ongeluk dat we het toen wel snel hebben opgemerkt, want
in de winter is het kasteel soms ook weken onbewoond. Maar omdat er
vochtproblemen waren door het voegen (noordkant van het kasteel, coating op de
muren terwijl de stenen nog nat waren), reed ik na een weekend op woensdag terug
met vochtvreters en straalkachels. Die zaterdag had ik nog een franse groep rond
geleid en lekte het zeker niet en die woensdag lag er een forse plas water op de
parketvloer op de begane grond. Eenmaal opgemerkt ging het snel, Willy de
loodgieter kwam meteen en het zeil hebben we uit de badkamer verwijderd. Zo werd
duidelijk dat de leiding op 3 plaatsen lekte.
De badkamer is geweldig opgeknapt en heeft nu een glanzende houten vloer, en ook
de parketvloer in de serieuze kamer is aangepakt: geschuurd en in de lak.

Hoeveel werk dat geweest is, wist ik gelukkig niet voor ik eraan begon. Ik heb wel verzucht
dat ik dat nooit meer ging doen, maar nu ik het resultaat zie, zou ik het zo weer
doen… Het plafond moet eerst helemaal drogen en gaan we volgende winter
aanpakken, net als de muren met vochtplekken door het voegen. Die laatste worden
inmiddels steeds minder.
Ook de badkamers van de vuurwants en eekhoorn hebben een likje verf gehad, net
als de keuken en de gangen. Het maakt het meteen weer een stuk netter.
In de specht hebben we een onverwachtse bezoeker gehad van de winter, nl. een
lijster. Deze bleek door een gat in de deurpost van de tussendeur vanuit de zolder de
kamer te kunnen bereiken, maar kon niet dezelfde weg terug. Dat werd zijn dood,
maar hij had wel z’n sporen achtergelaten. Wat hebben we gezocht naar de
toegangsweg. We denken dat het gat in de deurpost lang onopgemerkt bestaan
heeft, misschien zelfs dat het ook de toegangsweg voor de bijen was. Immers in het
verleden werd deze kamer in de zomer niet gebruikt vanwege de bijen… Het gat is
keurig dicht gemaakt en zijn benieuwd naar het resultaat.
De grasmachine is opgehaald en terug gebracht na een servicebeurt, de filter van de
waterontharder is vernieuwd, gebroken ruitjes zijn vervangen, de dakgoten zijn
schoongemaakt en kapotte leisteentjes op het dak zijn vervangen met een
hoogwerker etc. etc. Het klinkt allemaal zo simpel, maar het regelen in het frans en
het plannen van de uitvoering als er iemand in het kasteel aanwezig is, is niet altijd
zo makkelijk als het klinkt.

Het voegwerk aan de voorzijde is gegaan zoals afgesproken en mooi geworden,
zeker met de nieuwe luiken. De buurman maakte een grapje toen hij zei dat er
zoveel ongelukken gebeurde tegenwoordig op de Rue de Vergies. Toen ik niet
begrijpend keek, voegde hij eraan toe dat dat kwam omdat automobilisten naar het
kasteel keken ipv op de weg letten.
De tuin begint uit te lopen, de tulpen die vrienden van Peter in oktober in de grond
gestopt hebben, zijn een absolute blikvanger voor het kasteel. Fier en kleurig vullen
ze de border onder de grote beukenboom.
Er is snoei hard gewerkt om het kasteel weer helemaal klaar te stomen voor de
verhuur. Net als voorgaande jaren hebben we met pasen met een grote groep
vrienden de boel op z’n kop gezet. Meubels in de was, zowel het houtwerk als het
leer, de vloeren in de polish, hier en daar geschilderd, schilderijtjes opgehangen,
lampen vervangen enz. enz.
Inmiddels zit de eerste groep in het kasteel, een franse groep. Dat is de eerste keer.
De handleiding is met google translate vertaald en we zijn benieuwd straks te horen
hoe het ze vergaan is. Inmiddels is er ook een tweede franse boeking. We vinden dat
eigenlijk wel leuk, zeker omdat beide boekingen vanuit het dorp Heucourt zijn
gekomen. Afgelopen maanden zijn er zeker 2 dorpsfeesten geweest waarop we
aanwezig waren. Het voelt alsof we er al echt bij horen. De eerste keer was een
etentje met een zanger (en veel drank)

en recent was er een wandeling waar plm 40 mensen op afgekomen waren, 12 km in een stevig tempo, om daarna aan de mosselen met frites te gaan. De echte bewoners uit Heucourt sloten pas aan bij demaaltijd, de wandelaars kwamen meest uit omliggende dorpen en waren gemiddeld
jonger.

Tot slot valt het ons op dat de mensen weer verder vooruit denken en plannen.
Durfden we in coronatijd nog geen week vooruit te plannen, inmiddels wordt het
kasteel al voor 2024 geboekt. We hebben de kalender op de website verder
aangepast. Dat is een goed teken, Corona ligt achter ons!

PS Geschreven door Sjarlot, geplaatst door Vera