Februari 2022

Stormschade 2022.

T Was in februari dat we 3 stormen achter elkaar hadden. Ook in Frankrijk ging het aardig tekeer.

Eind februari kwam ik bij toeval (Corona waardoor de wintersport niet doorging) in Heucourt en zag ik dat het kasteel nog stond, net als de grote bomen op het grasveld, gelukkig. De voegers stonden nog op hun steigers en even leek er niet veel aan de hand.

Het gras lag bezaaid met stokken en takken, zo kon er niet gemaaid worden, dus deze moesten opgeraapt en verbrand worden. In het bos had de wind meer huis gehouden. Een grote boom rechts van het pad was omgewaaid over het pad en over het hek naar de wei van de buurman. Verderop in het bos lagen bomen kris kras door elkaar op de grond of hangend op een andere boom.

Gelukkig kwam Dick ook helpen en met z’n tweeën hebben we eerst de takken in de wei weggehaald. De takken konden we prima zelf zagen maar de boom zelf was zeker 60 cm dik en lag zo over het pad dat we zeker wisten dat onze zagen vast zouden lopen voor we de andere kant bereikt hadden.

De bomenman die in maart 2021 geholpen had, kwam nog dezelfde dag kijken en de volgende dag helpen. Best bijzonder, want overal was stormschade. Wat een vakman, zonder aarzeling zaagde hij de boom in schijven van 30 cm en konden wij weer verder. Superaardig. Met de zaag, de wig en de bijl maakten we van elke schijf 4-6 grote stukken, waarna ze op een keurige stapel gingen aan de rand van de wei, zodat Yannick ze met de tractor naar een hoek in de tuin kon vervoeren. Nu het pad vrij was, konden we met hulp van Leeo en Wilma uit het dorp en hun tractortje en kar het hout verderop uit het bos ophalen. Stapels lagen er bij het tuinhuis, en de splijtmachine maakte overuren. Maar uiteindelijk is alles in haardklare blokken aan de linkerkant in het houthuis terecht gekomen. (nadat eerst het droge hout van links naar rechts was verplaatst). Voor de komende jaren hebben we hout genoeg en er ligt ook nog heel veel in het bos.

Het voorjaar komt eraan, het is aan alles te merken. De kastanjeboom zit alweer dik in de knop, de narcissen bloeien, de eekhoorntjes laten zich weer zien in het bos en de hele dag hoor je de vogels weer. Het gras is gemaaid (met dank aan Jean Michel uit het dorp die la batterie heeft opgeladen) en de afgelopen week zijn er geen nieuwe molshopen bij gekomen. (nadt ik 4 mollen gevangen heb)

Kortom het was ergens goed voor dat de wintersport niet doorging. Heerlijk dat we met zoveel aardige mensen weer zoveel werk hebben kunnen verzetten. De vanzelfsprekendheid van mensen daar om te helpen is hartverwarmend.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *